U nekim modelima kvantne gravitacije javlja se mogućnost narušenja Lorentzove invarijantnosti (eng. Lorentz invariance violation, LIV). Jedan od načina modeliranja LIV-a je modificiranjem fotonske disperzijske relacije, odnosno, uvođenjem ovisnosti brzine fotona o njegovoj energiji. Takva ovisnost može se eksperimentalno ispitati analiziranjem signala iz izvora na kozmološkim udaljenostima. U ovom radu je Monte Carlo simulacijom ispitana metoda analize zračenja iz provale gama-zraka temeljena na metodi maksimalne oštrine. U ispitanoj metodi analize koristi se pretpostavka da se vrijednost sharpness-a raspodjeljuje prema normalnoj raspodjeli. Monte Carlo simulacija provedena je tako da je 250 puta generiran testni uzorak te je na njemu provedena analiza. Četiri testna uzorka dala su rezultat signifikantnosti 3 sigma. Intervali pouzdanosti određeni su primjenom pretpostavke o raspodjeli rezultata prema normalnoj raspodjeli. Kod normalne raspodjele signifikantnost od 3 sigma odgovara razini pouzdanosti od 99,73%, odnosno, očekivana učestalost vrijednosti koja se nalazi izvan 3 sigma je približno jednom u 370 puta. Iz Monte Carlo simulacije dobivena je učestalost vrijednosti koja se nalazi izvan 3 sigma od četiri u 250 puta, odnosno, jednom u 62,5 puta, što je 5,9 puta veća učestalost od očekivane. Pokazano je da se rasipanje vrijednosti sharpness-a ne može opisati normalnom raspodjelom. To znači da metoda određivanja intervala pouzdanosti prema normalnoj raspodjeli nije primjerena za funkciju sharpness. Predloženo je određivanje intervala pouzdanosti promatranjem pokrivanja. Uzimajući u obzir neprimjerenu metodu određivanja intervala pouzdanosti, te činjenicu da forma analize sadrži veliki broj a posteriori odluka, zaključeno je da ispitana metoda analize ne daje vjerodostojne rezultate.